Μήνας: Μάρτιος 2017

«Άρτο και θεάματα» χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι  ύπατοι για να χειραγωγήσουν τον εξαθλιωμένο λαό χρησιμοποιώντας τις μονομαχίες  και τις θηριομαχίες του Κολοσσαίου. Πολλά άλλαξαν από τότε  αλλά και πάλι ο λιγοστός άρτος και τα πολλά θεάματα αποτελούν τη συγκολλητική ουσία του λούμπεν κεφαλαίου με το λούμπεν προλεταριάτο. Έτσι στον καιρό της κρίσης, των μνημονίων, των  διαψευσμένων ελπίδων και του σκοτεινού μέλλοντος για μια ακόμα φορά, όχι θρησκευτικά αυτή τη φορά, αλλά ποδοσφαιρικά οράματα για την «Αγιά Σοφιά» χρησιμοποιούνται για τη χειραγώγηση,  πάντα βέβαια με πολύ βία και κανιβαλισμό.

Το αποκορύφωμα των φαινομένων αυτών με καύσιμο την υποταγή της κυβέρνησης στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα εκτυλίσσεται αυτές τις μέρες στη Νέα Φιλαδέλφεια όπου ένας στρατός τραμπούκων του επιχειρηματία – επίδοξου ιδιοκτήτη του γηπέδου τρομοκρατεί και κρατά σε ομηρία μια ολόκληρη πόλη τραμπουκίζοντας και στοχοποιώντας μέλη της δημοτικής αρχής και όποιον άλλο τολμάει να έχει κάποια κριτική για το γήπεδο, πραγματοποιώντας επιθέσεις σε αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα και καταλήψεις,  προκειμένου να πιέσει να προχωρήσουν όλες εκείνες οι διαδικασίες που θα βόλευαν τις επιδιώξεις του, ανεξάρτητα αν προβλέπονται ή όχι.  Στην εξέλιξη αυτού του πολέμου λάμπει με την παρουσία της η συνενοχή αστυνομίας και κυβέρνησης ώστε τίποτα να μην εξελιχτεί ενοχλητικά για τον επιχειρηματία στη Ν. Φιλαδέλφεια  αλλά και για άλλους επιχειρηματίες που επιβουλεύονται τους τελευταίους χώρους πρασίνου της Αθήνας  με την συναίνεση του πρωθυπουργού.

Επί χούντας, μπαλίτσα και κλαρίνα επιχειρούσαν να κρατήσουν ένα λαό κοιμισμένο κι ευχαριστημένο, μπαλίτσα και σκυλάδικο το επιχειρούν και σήμερα μετατρέποντας νέους ανθρώπους σε υποχείρια συμφερόντων.

Οι Δημόσιοι χώροι, τα άλση και οι ελεύθεροι χώροι πρασίνου στους καιρούς του πιο άγριου νεοφιλελευθερισμού και της μεγάλης ληστείας, είναι από τις ελάχιστες ανάσες που έχουν μείνει σε μια χειμαζόμενη κοινωνία. Είναι κοινά αγαθά και όχι εμπορεύματα προς εκποίηση.

Οι αντιστάσεις απέναντι σ’ αυτό το ιδιόμορφο παρακράτος που βλέπουμε να ξετυλίγεται τις τελευταίες μέρες, είναι πιο αναγκαίες από ποτέ.

Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα

Οι μονόχνοτες κατασταλτικές πρακτικές του κράτους συνέχειας και των χρεοκοπημένων υπαλλήλων του, που δεν πείθουν πια ούτε τους εαυτούς τους, εφαρμόστηκαν το τελευταίο διάστημα με δημοκρατικό τσαμπουκά και με αντάλλαγμα ένα φιλικό χτύπημα επιβράβευσης στην πλάτη.

Εφαρμόστηκαν με τις εκκενώσεις της κατάληψης Βίλας Ζωγράφου, της κατάληψης μεταναστών/στριών Αλκιβιάδου στην Αχαρνών και του Ανοιχτού 3^ου στη Σύρο. Εφαρμόστηκαν με το κόψιμο του νερού στο ελεύθερο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο Εμπρός και στην κατάληψη 111 στη Θεσσαλονίκη. Στην επίθεση των μπάτσων στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αγρινίου. Εφαρμόστηκαν βρίσκοντας απλόχερη στήριξη στις συνεχόμενες εισβολές του ιδιωτικού στρατού οπαδών του επιχειρηματία Μελισσανίδη στην κατάληψη Στρούγκα στην Νέα Φιλαδέλφεια. Χαρά στο αφεντικό που διαθέτει τόσο πιστούς εργάτες και καταναλωτές.

Υπάρχει μόνο μια άποψη, αυτή του συμφέροντος και του κέρδους. Είναι η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνει η εξουσία και η καταστολή η τελευταία της λέξη. Αξιοθρήνητο. Για μας δεν υπάρχουν πεσμένα κάστρα. Οι ιδέες μας και οι αξίες μας στεγάζονται στις μεταξύ μας σχέσεις. Άγνωστα γι’ αυτούς πράγματα κι όμως, φοβούνται τόσο την παρουσία του αγνώστου γιατί κυοφορεί το νέο και αυτό τους ενοχλεί. Με την σειρά μας βρισκόμαστε εδώ ακριβώς για να ενοχλούμε τα σαθρά θεμέλια ενός βάρβαρου συστήματος, ενάντια σε μια κοινωνία που βασίζεται στην εκμετάλλευση, αγωνιζόμενοι για μια παγκόσμια κοινότητα ελεύθερων και αξιοπρεπών ανθρώπων.

Αν το χώμα, το νερό, οι σκεπές, οι πέτρες και η άποψη ανήκουν στην εξουσία, οι τελευταίες λέξεις ανήκουν στον κόσμο του αγώνα:

Αυτοοργάνωση – Αξιοπρέπεια – Εξέγερση

Χαιρετίζουμε την νέα κατάληψη στέγης και αγώνα Ματρόζου 45 στο Κουκάκι καθώς και όλα τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα και χώρους αγώνα που αντιμετωπίζουν διώξεις.

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους

Εμπρός σύντροφοι – Πίσω ρουφιάνοι!

αναρχική ομάδα μπαρούτι

Μετά από 7 χρόνια «κρίσης» και μνημονιακών πολιτικών η κοινωνία μοιάζει κουρασμένη, αποδιοργανωμένη και απογοητευμένη. Ο αγώνας για επιβίωση, ο κοινωνικός αυτοματισμός, η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, ο στραγγαλισμός της «ελπίδας» και η επίδειξη δύναμης της κρατικής και παρακρατικής καταστολής τείνουν να θεωρούνται από ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας καταστάσεις de facto. Την ώρα που οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, την ώρα που η διαπλοκή και η ρεμούλα συνεχίζουν να κυβερνούν, την ώρα που το κράτος της ανομίας εξευτελίζει ακόμα κι αυτό το αστικό δίκαιο για να προστατέψει τα άξια τέκνα του και τους ισχυρούς προστάτες του, η κυρίαρχη αφήγηση έρχεται να μας πείσει πως το μεγάλο πρόβλημα της χώρας είναι τα Εξάρχεια, οι καταλήψεις και οι κοινωνικοί χώροι. Η καταστολή ενάντια στους αυτοοργανωμένους χώρους όχι μόνο δεν μειώθηκε με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά έχει εντατικοποιηθεί το τελευταίο διάστημα.
Αυτό όμως δεν είναι άξιο απορίας. Οι καταλήψεις ενοχλούν. Ενοχλούν γιατί είναι χώροι ζωντανοί, δημιουργικοί και πολιτικά μη χειραγωγήσιμοι από την εξουσία. Ενοχλούν γιατί παράγουν πολιτική σκέψη, εκδίδουν και διακινούν ανατρεπτικά βιβλία, διαπαιδαγωγούν τη νέα γενιά, παράγουν πολιτισμό, αποτελούν πεδία χειραφέτησης και βοηθούν στην οργάνωση της αντίστασης στη λαίλαπα των αυταρχικών αντικοινωνικών πολιτικών που εφαρμόζονται. Ενοχλούν γιατί αποδεικνύουν και μόνο με την ύπαρξή τους πως μια άλλη κοινωνία είναι εφικτή, μια κοινωνία συντροφική, δίκαιη, αταξική, ελεύθερη, μαχητική. Ενοχλούν γιατί η αλήθεια ενοχλεί και η αλήθεια είναι πως απέναντι στον καπιταλισμό υπάρχει μόνο μία πραγματική και ισχυρή αντιπολίτευση: Η αυτοοργάνωση.

Οι αυξανόμενες επιθέσεις ενάντια στις καταλήψεις της τελευταίας περιόδου, είτε έχουν τη μορφή μαφιόζικων παρακρατικών πρακτικών όπως στην περίπτωση της Στρούγκας στη Ν. Φιλαδέλφεια από τον ιδιωτικό στρατό του Μελισσανίδη, είτε τη μορφή της κλασσικής κρατικής καταστολής όπως στην περίπτωση των εκκενώσεων των καταλήψεων Ανοιχτό 3ο στη Σύρο, Βίλα Ζωγράφου και Αλκιβιάδου στην Αττική ή της επίθεσης της αστυνομίας στο στέκι Αγρινίου, ακόμα και το κόψιμο της παροχής νερού στο Εμπρός δεν μας αφήνουν αδιάφορους. Μας οργίζουν, μας ενώνουν και μας πεισμώνουν.

Για μας οι καταλήψεις είναι ο φυσικός μας χώρος. Εκεί παίζουμε θέατρο και μουσικές, εκεί συζητάμε, οργανωνόμαστε, τσακωνόμαστε, ζυμωνόμαστε. Θα τις υπερασπιστούμε και θα βοηθήσουμε να πολλαπλασιαστούν. Γιατί ο πολιτισμός που πρεσβεύουμε είναι αυτός της αντίστασης, της αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας και της αυτοοργάνωσης.

Σ’ έναν κόσμο ασφυκτικό οι καταλήψεις είναι ανάσα ελευθερίας.
Ε, δε θα κάτσουμε να σκάσουμε.

Τσιριτσάντσουλες

Οι καταλήψεις και οι κοινωνικοί χώροι αποτελούν εστίες αγώνα και εφαλτήρια για να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας

Στις 28 Μαρτίου 2017 δικάζονται μετά από αναβολή, στα δικαστήρια της Ευελπίδων, οι 92 αγωνιστές-στριες που πήραν μέρος στην ανακατάληψη της VillaAmalias. Το κτήριο υπήρξε για 23 χρόνια κατειλημμένο μέχρι της 20 Δεκεμβρίου του 2012 όταν αστυνομικές δυνάμεις το εκκένωσαν, συλλαμβάνοντας όσους βρίσκονταν μέσα την ώρα της εισβολής. Τα ξημερώματα της Τετάρτης 9 Ιανουαρίου του 2013 επιχειρήθηκε και ανακαταλήφθηκε το κτήριο της VillaAmalias (Αχαρνών κ Χέυδεν). Οι αστυνομικές δυνάμεις που είχαν στρατοπεδεύσει γύρω από το χώρο της VillaAmalias δεν κατάφεραν να εμποδίσουν την ανακατάληψη και μόνο μετά από τρείς ώρες και με την επιστράτευση εκατοντάδων μπάτσων όλων των ειδών κατάφεραν να μπουν στο κτήριο και να συλλάβουν τους 93 αγωνιστές-στριες. Οι συλληφθέντες κρατήθηκαν για 4 μέρες στη ΓΑΔΑ και αφέθηκαν αφότου τους απαγγέλθηκαν κατηγορίες και τους επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι (αναγκαστική παρουσία στο αστυνομικό τμήμα της γειτονιάς τους και απαγόρευση εξόδου από τη χώρα μέχρι τη δίκη) με βάση τον περιβόητο κουκουλονόμο.

Ένας νόμος που ενώ σήμερα έχει καταργηθεί συνεχίζει να υφίσταται στην πράξη θέτοντας σε ομηρία (εξαιτίας των περιοριστικών όρων)πολλούς αγωνιστές-στριες. Τον Μάρτη-Απρίλη 2015, μετά από 7 εβδομάδες απεργίας πείνας των πολιτικών κρατούμενων ένα από εκείνα που κερδήθηκαν ήταν η κατάργηση του κουκουλονόμου. Κατά τη διάρκεια του αγώνα αυτού αναπτύχθηκε ένα πολύμορφο κίνημα συνολικά ενάντια στην προσπάθεια κατασταλτικής θωράκισης του κράτους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αγωνιστές-στριες που διώκονταν με βάση τις επιβαρυντικές διατάξεις του κουκουλονόμου (ανάμεσα τους και πολλοί από τους 93 συλληφθέντες της ανακατάληψης της VillaAmalias), σταμάτησαν να δίνουν το «παρών» στα α.τ., εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο την εναντίωση τους στον κουκουλονόμο και αμφισβητώντας έμπρακτα το καθεστώς ομηρίας που τους είχε επιβληθεί. Στις 16 Ιουνίου του 2016 οι 92 κατηγορούμενοι, για την ανακατάληψη της VillaAmalias, παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο και απαίτησαν να ανακληθούν οι περιοριστικοί όροι, κάτι που έγινε εξαιτίας της δυναμικής στάσης των 92, παρόλο που το δικαστήριο αναβλήθηκε για τις 28 Μαρτίου του 2017.

Η ανακατάληψη της VillaAmalias αποτέλεσε μια κίνηση ενάντια στις κατασταλτικές επιχειρήσεις που είχε εξαπολύσει το κράτος και το παρακράτος εναντίον του κόσμου του αγώνα, επιχειρώντας με αυτό τον τρόπο να σπάσει το κλίμα φόβου που επιχειρούσαν να επιβάλλουν σε ολόκληρη την κοινωνία. Από την πρώτη στιγμή της σύλληψης των 93 ξέσπασε ένα κύμα αλληλεγγύης σε όλο τον ελλαδικό χώρο με αποκορύφωμα την πορεία του Σαββάτου στις 12 Γενάρη στην οποία συμμετείχε κόσμος που ξεπέρναγε τις 10000 χιλιάδες και πορεύτηκε δυναμικά μέχρι τα δικαστήρια της Ευελπιδων.

Σε έναν κόσμο που επικρατεί το χρήμα και ο ανταγωνισμός και η οποιαδήποτε ανθρώπινη αξία και ανάγκη βάλλεται από παντού, οι καταλήψεις μας λένε ότι μπορούμε και αλλιώς αρκεί να το θέλουμε. Ενώ το κράτος και το κεφάλαιο προτάσσει τον ατομισμό επιβάλλοντας την οικονομική εξαθλίωση, την απαξίωση και τον κοινωνικό αποκλεισμό, οι καταλήψεις προτάσσουν την αλληλεγγύη, την συντροφικότητα, την ελευθερία και τον αγώνα.

Οι καταλήψεις ήταν πάντα στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής, των παρακρατικών επιθέσεων και της συκοφάντησης των ΜΜΕ. Τελευταία παραδείγματα είναι: η κρατική επιχείρηση εκκένωσης των καταλήψεων στέγης προσφύγων και μεταναστών στην Θεσσαλονίκη (Ορφανοτροφείο, Λεωφόρου Νίκης &  Καρόλου Ντηλ και κοινότητα Hurriya)- για την προστασία της περιουσίας της Εκκλησίας και του Δήμου- στις 27/7 και η εμπρηστική επίθεση στην Κατάληψη Στέγης Προσφύγων και Μεταναστριών/-στών Νοταρά 26 τα ξημερώματα της 24ης Αυγούστου. Την Πέμπτη 29/9 το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Περιστερίου έγινε στόχος εμπρηστικής επίθεσης με γκαζάκια όπως και η κατάληψη Λέλας Καραγιάννη στις 23 Οκτωβρίου. Στις 31 Οκτωβρίου 2016 κατά την διάρκεια της δίκης της Χ.Α. πραγματοποιήθηκε συντονισμένη επίθεση κράτους (ΜΑΤ)-παρακράτους (φασίστες) με δακρυγόνα, πέτρες και κρότου λάμψης ενάντια στην κατειλημμένη γειτονιά των προσφυγικών. Στις 27 Φεβρουαρίου 2017 μισθοφόροι του μεγαλοεπιχειρηματία Μελισσανίδη επιτέθηκαν στην κατάληψη Στρούγκα στη Νέα Φιλαδέλφεια επειδή η κατάληψη στέκεται εμπόδιο στα επιχειρηματικά σχέδιά του, που θέλουν την καταστροφή του άλσους. Τέλος στις 13 Μαρτίου 2017 εξαπολύθηκε νέα κατασταλτική επιχείρηση εναντίον της κατάληψης Villa Ζωγράφου, της κατάληψης στέγης μεταναστών-στριών Δρακοπούλειο και του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Αγρινίου.

Οι καταλήψεις και τα πολιτικά στέκια αποτέλεσαν, αποτελούν και θα συνεχίσουν να αποτελούν εστίες αγώνα και αναχώματα στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό που επιδιώκουν να επιβάλλουν το κράτος και το κεφάλαιο. Ενώ ταυτόχρονα προεικονίζουν τον κόσμο για τον οποίο αγωνιζόμαστε. Ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, δικαιοσύνης και ελευθερίας. Μέσα λοιπόν σε μια συνθήκη που η εξαθλίωση, η φτώχεια, η καταπίεση και ο κοινωνικός αποκλεισμός οξύνονται, η συλλογικοποίηση, η αυτοοργάνωση και ο αγώνας αποτελούν την μοναδική διέξοδο για όλους τους εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους.

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις και στους κοινωνικούς χώρους.

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Στρούγκα, στη κατάληψη Villa Ζωγράφου, στη κατάληψη στέγης μεταναστών-στριών Δρακοπούλειο και στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αγρινίου.

Αλληλεγγύη στους 92 κατηγορούμενους για την ανακατάληψη της Villa Amalias που δικάζονται την Τρίτη 28 Μαρτίου, 9πμ, στα δικαστήρια της Ευελπίδων στο κτήριο 8.

Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-θησείου-Κουκακίου

Η κατάληψη της Στρούγκας στη Νέα Φιλαδέλφεια 3 χρόνια μετά τη στοχευμένη επίθεση εναντίον της το καλοκαίρι του 2014, βρέθηκε ξανά στο στόχαστρο των οπαδών της ΑΕΚ. Συγκεκριμένα το Σάββατο 25/2 ομάδα περίπου 30 οπαδών έβαψε τη Στρούγκα με σύμβολα της ΑΕΚ και συνθήματα υπέρ του γηπέδου Μελισσανίδη. Τη Δευτέρα 27/2 το πρωί ο χώρος αποκαταστάθηκε από συντρόφους/-ισσες της ίδιας της κατάληψης αλλά και άλλων συλλογικοτήτων. Την ίδια μέρα γίνεται και δεύτερη επίθεση στην κατάληψη από ομάδα 40 οπαδών αυτή τη φορά, οι οποίοι με τραμπούκικες μεθόδους και συμπεριφορές εκδιώκουν τον κόσμο που βρισκόταν εκεί και βάφουν εκ νέου τη Στρούγκα. Η κατάσταση αυτή συνεχίζεται μέχρι και σήμερα με τους ίδιους να παραμένουν έξω από το χώρο παρεμποδίζοντας τη λειτουργία του.

Οι επιθέσεις αυτές έχουν σαν στόχο να χτυπηθεί ένας χώρος που έχει εκφράσει την αντίθεσή του στα επενδυτικά σχέδια του Μελισσανίδη στην περιοχή και κυρίως στο σχέδιό του για το γήπεδο «Αγιά Σοφιά». Είναι επιθέσεις του κεφαλαίου, του κράτους του και των πιστών ακολούθων τους στον κόσμο του κοινωνικού και ταξικού αγώνα και εξυπηρετούν τα συμφέροντα των καπιταλιστών αλλά και του κάθε μεγαλοαφεντικού. Γι’ αυτό άλλωστε προσπαθούν να καταπνίξουν και να φιμώσουν οποιονδήποτε βρίσκεται απέναντί τους και αντιστέκεται στα μεγαλεπήβολα σχέδιά τους.

Οι καταλήψεις και τα στέκια είναι οι χώροι αγώνα και αντίστασης απέναντι στην κυρίαρχη λογική, στην ιδιοκτησία, στην εμπορευματοποίηση- εκμετάλλευση και όλες τις σχέσεις που αυτά συνεπάγονται και διαιωνίζουν. Εμείς, ο κόσμος του αγώνα, με πρόταγμά μας την αυτοοργάνωση, τη συλλογικοποίηση και την αλληλεγγύη, δεν πρόκειται να αφήσουμε αναπάντητη καμία επίθεση του κράτους και των υπαλλήλων – τσιρακιών του στους χώρους μας.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΑ ΣΤΕΚΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ

ΚΑΜΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΟΥ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 13 Μαρτίου η αστυνομία εισέβαλε και εκκένωσε τη Βίλα Ζωγράφου συλλαμβάνοντας 8 αγωνιστές, καθώς και την κατάληψη στέγης της Αλκιβιάδου, συλλαμβάνοντας 120 πρόσφυγες. Παράλληλα, τον τελευταίο μήνα η κατάληψη Στρούγκα στη Ν. Φιλαδέλφεια δέχεται συνεχώς επιθέσεις από μαφιόζικες εμπροσθοφυλακές του “επιχειρηματία” Μελισσανίδη που προσπαθούν να επιβάλλουν στη γειτονιά τη σιωπή δια του τρόμου, προκειμένου να διευκολύνουν την ιδιωτική “επένδυση” του αφεντικού τους στο δημόσιο χώρο του Άλσους.   Στεκόμαστε δίπλα στις καταλήψεις και τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους που δέχονται την επίθεση του κράτους και του μαφιόζικου κεφαλαίου. Στηρίζουμε καθημερινά και έμπρακτα τις αυτοοργανωμένες δομές αγώνα. Συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις.   Κατεβαίνουμε την Πέμπτη 16/3 στην πορεία αλληλεγγύης στην κατάληψη Στρούγκα, 6μμ Σταθμός ΗΣΑΠ, Άνω Πατήσια.

η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΠΑΡΚΟ ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ.

α ξημερώματα της Δευτέρας 13/3 μπάτσοι εισβάλλουν και εκκενώνουν δύο καταλήψεις στην Αθήνα, την κατάληψη Βίλα Ζωγράφου και την κατάληψη στέγης της Αχαρνών. Από την Βίλα Ζωγράφου προσάγονται 7 σύντροφοι/ισσες, οι οποίοι ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη για την υπεράσπισή της και μετά από κάποιες ώρες αφέθηκαν ελεύθεροι. Στην κατάληψη της Αχαρνών κατοικούσαν μετανάστες που προσήχθησαν και αυτοί με άγνωστο προορισμό…

Παράλληλα μία ακόμη εισβολή πραγματοποιήθηκε στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αγρινίου από μπάτσους και δικαστικούς, οι οποίοι προκάλεσαν μεγάλες ζημιές στο εσωτερικό του χώρου αλλά και σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό, έδιωξαν τα σκυλιά που ζούσαν εκεί και φεύγοντας «πήραν» και 600 ευρώ από το ταμείο του στεκιού που προορίζονταν για δικαστικά και ιατρικά έξοδα συντρόφων.

Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για μία ακόμη φορά για τις πρακτικές της εξουσίας ή για την «αριστερή» κυβέρνηση, γιατί οι μάσκες έχουν πέσει καιρό τώρα. Δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για τις σκοπιμότητες που έχει η εκάστοτε εξουσία, πίσω από οποιονδήποτε «χρωματικό μανδύα»…

Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι αποτελούν τους χώρους από τους οποίους μπορούμε να εφορμήσουμε και να πραγματώσουμε τα προτάγματά μας, είναι ένα μέσο όξυνσης του πολέμου ενάντια στο κράτος και τα τσιράκια τους. Όταν μία κατάληψη εκκενώνεται σημαίνει ότι αποτελεί απειλή προς το κράτος, την εκκλησία, τους μεγαλοεργολάβους, τους επιχειρηματίες και προς κάθε φορέα εξουσίας  και οποιοδήποτε βήμα της καταστολής εναντίον μας θα πρέπει να αποτελεί την αφορμή για τα δικά μας βήματα μπροστά. Η υπεράσπιση τους είναι κομμάτι του αγώνα ενάντια στην επέλαση του νέου ολοκληρωτισμού.

Εκκενώνεται τους χώρους μας αλλά όχι και τις ιδέες μας.

Κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις και τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους.

 Υγ. Φυσικά δεν ξεχνάμε την καταστολή που δέχεται η κατάληψη Στρούγκα, που εδώ και 3 χρόνια αποτελεί στόχο για τα τσιράκια του Μελισσανίδη, καθώς οι σύντροφοι/ισσες αντιτίθενται στην εκβιομηχάνιση της Νέας Φιλαδέλφειας και του άλσους της από το επενδυτικό σχέδιο της δημιουργίας του γηπέδου της ΑΕΚ, με ότι αυτό συνεπάγεται στη γειτονιά και το περιβάλλον της…

Κατάληψη Terra Incognita

Μάρτιος 2017

μία προσέγγιση για την επίθεση που δέχεται η Στρούγκα απο μερίδα οπαδών της ΑΕΚ.

Μόνη ξανά δεν θα σ’αφήσω… σε μισθοφόρους και εκμεταλλευτές

“Το Καραβάνι προχωρά, οι σκύλοι ας γαβγίζουν”

Στις 25 Φεβρουαρίου ο χώρος της λαϊκής συνέλευσης κατοίκων ΝΦ-ΝΧ και ο αυτοδιαχειριζόμενος κοινωνικός χώρος “Στρούγκα” στη Νέα Φιλαδέλφεια δέχονται επίθεση από υπαλλήλους του επιχειρηματία Μελισσανίδη, κάποιων λιγοστών χουλιγκάνων της ΑΕΚ. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο συγκεκριμένος χώρος δέχεται επίθεση απο τους εντολοδόχους του ίδιου επιχειρηματία. Πριν δυόμιση χρόνια ο ίδιος χώρος είχε δεχθεί ξανά επίθεση από πολύ συγκεκριμένη, καθοδηγούμενηομάδα οπαδών.

Όμως, γιατί τόσο μένος με το συγκεκριμένο χώρο; Ποιά είναι η Στρούγκα;

Η Στρούγκα είναι παιδί της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008. Δημιουργήθηκε από εργαζόμενους/ες, νέους και νέες της περιοχής όπου ήθελαν να στεγάσουν την επιθυμία να δώσουν λύσεις στα προβλήματα της γειτονιάς τους αλλά και συνολικότερα της κοινωνίας. Εκεί, σε εβδομαδιαίαβάση μαζεύονται κάτοικοι της περιοχής, συζητάνε, τρώνε, πίνουν, χορεύουν, γελάνε, παίζουν, προβληματίζονται, μάχονται, νικάνε. Ένας χώρος κοινωνικοποίησης, διάχυσης της γνώσης, ένας τόπος ζύμωσης και νησίδα ελευθερίας από και γιά την κοινωνία.Μέσα σε μια μεγαλούπολη φυλακή, σε μια άλλοτε παραδοσιακή προσφυγική γειτονιά που πλέον, τα σουβλατζίδικα και οι καφετέριες ανταγωνίζονται για το ποιό θα ανοίξει στην παρακάτω γωνία.

Ευτυχώς έως τώρα, εκτός απο σουβλατζίδικα και καφετέριες, ένα διαρκές σημείο αναφοράς της συγκεκριμένης γειτονιάς είναι το άλσος της. Το συγκεκριμένο, είναι απ’ τα μεγαλύτερα της Αθήνας και εκτείνεται σε περίπου 480 στρέμματα! Τα τελευταία χρόνια, το άλσος έχει περάσει από ποικίλες φάσεις και όψεις. Από ένα χώρο βόλτας και συνάντησης όλων των ηλικιώντης Νέας Φιλαδέλφειας και των γύρω περιοχών και παράλληλα ένα από τα λιγοστά πράσινα τοπία της μητρόπολης, σε σκουπιδότοπο αφούεγκαταλείφθηκε(σκοπίμως;) απ’την τοπική αυτοδιοίκηση. Από σύμβολοαπελευθέρωσης και αντίστασης,με την κατάληψητου Κενταύρου τον Άυγουστο του 2015, σεσημείο συνάντησης επιχειρηματικών συμφερόντων-πλάνων, ιδιοποίησης του κοινωνικού χώρου. Ένα άλσος φιλέτο δηλαδή. Προς έκπληξη κανενός, κάθε φιλέτο θα συναντήσει και τους αντίστοιχους καλοθελητές που θα θέλουν να το εκμεταλλευτούν και να επενδύσουν σε αυτό και μέσω αυτού, σαν δεδικασμένο τον αποχαρακτηρισμό ανάλογων εκτάσεων σε ολόκληρη τη χώρα.Έτσι και γίνεται…

Μια αναδρομή περίπουστο 1930, τότε που οι πρόσφυγες κάτοικοι της περιοχής έφτιαξαν μόνοι τους το γήπεδο της ομάδας που δημιούργησαν για να τους θυμίζει τον ξεριζωμό τους. Ένα γήπεδο που δημιουργήθηκε και στεκόταν δίπλα στο άλσος μέχρι και την κατεφάδιση του.Η γειτνίαση αυτή, φαίνεται οτί είναι αρκετή87 χρόνια μετά, ώστε ολόκληρο το άλσος να απειλείται με τσιμεντοποίηση. Το πώς συνδέονται όλα τα παραπάνω δε θελει πολύ φαντασία. Το μόνο που χρειάζεταιείναι, να βάλεις σε ενα μπλέντερ, έναν λαθρέμπορα επιχειρηματία που πουλάει οπαδιλίκι και Αεκοφροσύνη σε παραπλανημένους οπαδούς πελάτες (κακά τα ψέμματα μιλάμε για ομάδες Α.Ε.) το άλσος και την τοποθεσία του και την επιδίωξη για την κατασκευή ενός μεγαλύτερου γηπέδου (μέσω της καταπάτησης του άλσους)ώστε να χωράνε μίνι εμπορικά κέντρα, σουβλατζίδικα, καφετέριες, μαγαζιά και φυσικά πρακτορεία ΟΠΑΠ.

Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό…

.. για να καταλάβει κάποιος γρήγορα ότι ένας Μελισσανίδης λατρεύεται σαν θεός ενώ αγόρασε τσάμπα μια χρεωκοπημένη ΑΕΚ Γ’ εθνικής κατηγορίας πριν 3 χρόνια, πήρε τσάμπα το οικόπεδο της ερασιτεχνικήςΑΕΚ και θέλει να κάνει business as usual με την κατασκευή ενός εμπορικού κέντρου-γηπέδου.

Σε αυτό το ζοφερό γεγονός, άνθρωποι με αξιοπρέπεια και αγάπη για τον τόπο τους, άνθρωποι βασικού και υποκατώτατου μισθού, άνθρωποιμε απλήρωτες υπερωρίες και μαύρηεργασία, στερημένοι πολλές φορές απο βασικά αγαθά που για άλλους (τον Μελισσανίδη ας πουμε) είναι λυμμένα, όπως η υγεία, η εκπαίδευση, η μετακίνηση, η τροφή, η τέχνη, η αξιοπρεπής διαβίωση εντός κ εκτός των 4 τοίχων, έτσι κ ο αθλητισμόςάρα και η ελεύθερη είσοδος σε αθλητικούς δημόσιους χώρους αποτελούν σταθερές που δίνονται και θα δοθούν αγώνες γι’αυτές. Οι άνθρωποι της Στρούγκας μίλησαν δημόσια και έθιξαν τα επιχειρηματικά σχέδια κάποιων. Για το λόγο αυτό βρίσκονται αντιμέτωποι με τους μισθοφόρους τους.

Εφόσον κομμάτι του λαού της ΑΕΚ και της κάθε ομάδας θέλει εναν νταβατζή πάνω απ’το κεφάλι του ας τον έχει. Έμεις απ’την μεριά μας δε θα επιτρέψουμε να καταδυναστεύει τις ζωές και τις ανάγκες μας κανένας “θεός”, κανένας αφέντης.

Θα υπερασπιστούμε όλους τους ελεύθερους χώρους, όλα τα κομμάτια γης που μας έχουν απομείνει και θα αγωνιστούμε και για κεινα που τα έχουν ήδη πάρει. Θα βαδίζουμε ελεύθεροι σε τόπους και χρόνους που απελευθερώσαμε εμείς οι ίδιοι.

Και οι σκύλοι ας γαβγίζουν.

ΡΩΓΜΗ ΣΤΟ ΚΥΡΙΑΡΧΟ

Αυτοοργανωμένη συλλογικότητα στο Μενίδι

Με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι ο σύνδεσμος φιλάθλων της ΑΕΚ με το όνομα ORIGINAL 21 ανέβασε ανακοίνωση στο indymedia (η οποία παρέμεινε κάνα 3ωρο) με την οποία αναπαράγει χυδαία ψέμματα για τους συντρόφους και τις συντρόφισσες στην Κατάληψη Στρούγκα εν όψει της σημερινής πορείας στη Νέα Φιλαδέλφεια. Προσπαθούν έστω και τελευταία στιγμή να διασπάσουν πολιτικά το μέτωπο των αναρχικών νομίζοντας πως απευθύνονται στα τσιράκια τους.

Αυτοί που έβγαλαν ανάληψη ευθύνης για την επίθεση στην Κατάληψη Στρούγκα το 14 επειδή “δεν μπορέσανε να συγκρατήσουνε τα νεύρα τους”.

Αυτοί που πουλάνε τρομοκρατία στην πόλη της Νέας Φιλαδέλφειας υπερασπιζόμενοι το νόμο που πέρασαν για το μαφιόζο αφεντικό τους οι ΣαμαροΒενιζέλοι το 14 και που στήριξε μετεκλογικά η πρώτη φορά αριστερά και η αριστερή περιφεριάρχισσα Αρένα Δούρου υποσχόμενη 35 εκατομμύρια και 6 στρέμματα δάσους για ιδιωτικό γήπεδο ιδιοκτησίας Μελισσανίδη με τον ίδιο project manager που ο Κόκκαλης έφτιαξε το Καραϊσκάκη, τον Ανδριόπουλο.

Αυτοί που επικαλούνται το ΣτΕ που τόσες και τόσες φορές έχει πάρει ταξική θέση απέναντι στους αγώνες κατοίκων ανά την ελλάδα και υπέρ της ανάπτυξης των αφεντικών.

Αυτοί που βάλαν στην ανακοίνωσή τους για άλλη μια φορά φωτογραφία τον “αγωνιστή γενοβίτη του 2001” αρχηγό τους που έχει βγάλει το μάτι συντρόφου υπερασπιζόμενος κάποιον φασίστα μπάρμπα του.

Αυτοί που άλλη δουλειά δεν έχουν πέρα από τα μπραβιλίκια και τα νταραβέρια.

Αυτοί που κόβουνε πίτες και διατηρούν χαρτζιλικωμένα στέκια από τα αφεντικά της ομάδας.

Αυτοί που ξημεροβραδιάζονται διαβάζοντας οπαδικές φυλλάδες και πληρωμένους ρουφιάνους του αφεντικού τύπου Κετσετζόγλου.

Αυτοί που η μεγαλύτερή τους έγνοια είναι αν και σε ποια μεταγραφή θα τα σκάσει το αφεντικό και αν θα πάρει φράγκα από το champions league.

Αυτοί που έχουν διαλύσει την ορίτζιναλ διώχνοντας συνδέσμους που εξέφρασαν κριτική απέναντι στο μαφιόζο Μελισσανίδη.

Αυτοί που έχουν βάλει τους φασίστες του γκέτο στην ορίτζιναλ από την πίσω πόρτα να ξεκολλάμε τα αυτοκόλλητά τους με τις νεκροκεφαλές των ss απ’ όλη τη Φιλαδέλφεια.

Αυτοί που τον φασίστα αρχηγό του γκέτο τον έκαναν αρχηγό της ορίτζιναλ στη νέα φιλαδέλφεια.

Αυτοί που μιλάνε για ιερά χώματα, θρησκεία και οικογένεια.

Αυτοί λοιπόν θέλουν να μας κάνουν μαθήματα αντιεξουσίας!

Σε εμάς που έχουμε φάει τα νιάτα μας σε οριζόντιες συνελεύσεις και αυτοοργανωμένες δομές.

Σε εμάς που κοιμόμαστε και ξυπνάμε με τη σκέψη των κοινωνικών αγώνων. Με την αγωνία μιας συνέλευσης, ενός κειμένου, μιας αφισοκόλλησης, μιας σύγκρουσης με το κράτος, τους φασίστες ή τους μαφιόζους.

Σε εμάς που αγωνιζόμαστε γνωρίζοντας κάθε στιγμή πως ότι χτίζουμε χρόνια μπορεί να χαθεί σε ένα βράδυ από μια μπουλντόζα του κράτους.

Σε εμάς που κάθε φορά που ανοίγουμε ένα στέκι περιμένουμε τους φασίστες έτοιμοι και έτοιμες για όλα.

Σε εμάς που βάζουμε τα κορμιά μας μπροστά για να υπερασπιστούμε τον αγώνα των συντρόφων και των συντροφισσών μας.

Μετά και τις δυο τελευταίες ανακοινώσεις, δεν πιστεύουμε ότι έχει μείνει ούτε ένας σύντροφος να συνδιαμορφώνει τα κείμενα της ορίτζιναλ.

Κάτω τα ξερά σας από την Κατάληψη Στρούγκα.

Καμία ανοχή στους ρουφιάνους των αφεντικών.

Όσοι επιλέξουν να βρίσκονται σήμερα δίπλα στους φασίστες του γκέτο να ξέρουν ότι θα είναι αργά για αντιφασιστικές κορώνες.

Κράτος φασίστες και παρακρατικοί, όλα τα καθάρματα δουλεύετε μαζί!

Πίσω τραμπούκοι! Εμπρός σύντροφοι!

Πρωτοβουλία αναρχικών από τη Νέα Φιλαδέλφεια